De Calvinistische oppotcultuur die ons vormt in Nederland
Het Calvinisme komt van de kerkelijk hervormer Johannes Calvijn, die net zoals Maarten Luther een prominent figuur was binnen het schisma van de kerk in de 16de eeuw. Calvinisme valt als kerkelijke stroming onder het Protestantisme en is na Rooms-Katholicisme de grootste Christelijke stroming van Nederland. Calvinisme kan ook gezien worden als een politiek-sociale leer, hetgeen vaak gezien wordt als grondlegger van het kapitalisme. De leer van Calvijn schrijft soberheid voor, geordendheid en betrouwbaarheid. De Calvinist zou de ideale zakenpartner zijn. Er is weinig ruimte voor uiterlijk vertoon en dikdoenerij, wat in schril contrast staat met het bourgondische zuiden, waar geld rollen mag.
Niet voor niks is een veel voorkomende stereotypering van noordwest Europa dat het eten weinig vorm en smaak kent, net als het volk, dat de maaltijd als een noodzakelijk kwaad ziet dat efficiënt genuttigd dient te worden. De Zuid-Europese eetcultuur is juist uitbundig, rijk aan smaak en voorkomen. De maaltijd is niet slechts gericht op een efficiënte vergaring van voedingsstoffen, maar ook als een sociale aangelegenheid met de hele familie. Natafelen tot 23 uur is in Spanje geen enkel probleem, het werk komt morgen wel. Mañana, mañana. Waar de klassieke belgenmop de draak steekt met de vermeende intelligentie van de Belgen, neemt de Vlaamse moppentapper de Hollanders op de hak met hun gierigheid.
“Hoe drijft de Nederlandse politie een betoging uit elkaar? Ze rammelen met een collectebus!”
De Nederlandse Calvinistische volksgeest gaat veel verder dan louter gierigheid. Iemand die met kop en schouders boven de menigte uitsteekt is al gauw een ordinaire plebejer, zeker als deze het nog durft te tonen ook. Als je goed verdient, en je koopt er een mooie auto van, dan kijkt de buurman je zuur aan. “Ordinaire turkenbak.” Zo hoor je hem denken. Goed verdienen is dan tot zo ver, je moet het al helemaal niet flikken om dat te tonen. Als je in een saai rijtjeshuis woont, een burgerlijke gezinswagen rijdt en savonds een smakeloos prakkie eet, dan heb je het gemaakt. De Nederlander wil geen excellentie, maar middelmatigheid. Het geveinsd individualisme brak ook snel af in de coronatijd. Koppijn kreeg je van de familieverjaardagen waar tantes elkaar aftroefden met welk merk vaccin ze in de arm hadden gekregen, en wat de buurvrouw gekregen had. Naar de ongevaccineerden werd met een vals oog gekeken, het was immers hun eigen schuld dat ze nu de restaurants niet in mochten. En dat vonden ze wel goed zo. Net goed voor die koppige narcisten. Nee, de geprikten mochten zich zelfgenoegzaam op de borst kloppen. Einde individuele vrijheid, begin collectivisme.
Ook in politieke keuzes blijkt de Nederlander verkocht te zijn van de middelmaat. Geen visionair, maar een filiaalmanager, die willen we aan het hoofd van ons land. Nerds als Rutte en Omtzigt, dataknagers, papiervreters. Deze wens is wellicht een reden dat Baudet het nooit zo ver schopte. Zijn referenties aan klassieke literatuur en klassieke talen, en zijn wens om de middelmatigheid te verruilen voor excellentie was de gemiddelde kiezer te veel. We willen geen veranderingen, we willen rustig door kabbelen, pappen en nathouden. Niet voor niets hebben we al 12 jaar de VVD aan de macht, de partij die “Gewoon normaal doen” tot wapenspreuk heeft verheven.
De recente winst van BBB heeft de verheerlijking van het ordinaire niet beter weten te illustreren. De Boerenpartij, met aan het roer een dame met de uitstraling van de toiletjuffrouw bij de V&D, is nog beter in staat geweest aan deze middelmatigheidswens te voldoen. Is het mogelijk om als land nog meer te versukkelen met Ma Flodder als regeringsleider?
Hoe kunnen we als land ooit weer bovenaan staan in welvaart en innovatie als de drang naar excellentie de keel wordt afgeknepen? Een volk krijgt de leider die het verdient. Uit een tomatenzaadje zal geen watermeloen groeien. Willen we als land weer de schijn wekken dat we ooit weer zullen excelleren, zoals in de Gouden Eeuw, dan begint dat bij ons, het volk. Laten we de jaloezie vervangen met inspiratie, de middelmaat met excellentiedrang en laat onze trots over heel de wereld wederklinken.