Uitdraai van mijn monoloog op Spotify, het origineel is hier te vinden.
5 mei 2023, bevrijdingsdag. Vandaag viert Nederland 78 jaar vrijheid van de Duitse bezetter. Een bevrijding, die hier, langs de kust van Normandië begon, waar ik vandaag sta met een kopje koffie. Jonge kerels van om en nabij 20, ongeveer mijn leeftijd, die hun leven gaven op een vreemd continent, tegen een vijand waar ze enkel over gelezen hadden.
In het woord bevrijding zit het woord vrij, vrijheid. Noemenswaardig om een korte monoloog over op te nemen, aangezien ik mij veel bezig hou met de vrijheidskwestie. Wanneer zijn we vrij, en wat is de vrijheid eigenlijk? De vrijheidsvraag staat centraal in veel van mijn artikelen op pitloos.nl, zo zal de oplettende lezer en luisteraar inmiddels al hebben opgemerkt. De toenemende staatssurveillance, de digitale munt, en andere Chinese politieke kwalen.
Willen wij eigenlijk wel vrij zijn? Zijn wij wel bekwaam genoeg om de verantwoordelijkheid van vrijheid op onze schouders te dragen? Vaak vergeten we dat vrijheid niet kan bestaan zonder de eigen verantwoordelijkheid. Vrijheid is niet bedoeld om het makkelijkst te zijn, en om het meest comfortabel. Als je niet oppast kan je snoeihard op je plaat gaan. Vrijheid is ook de vrijheid van anderen om je te kwetsen, iets wat zogenaamde links-liberalen nog wel eens vergeten. Vrijheid is ook niet veilig. Als je veilig wilt zijn, moet je thuis gaan zitten, met de gordijnen dicht, de deuren vastspijkeren en nooit meer iemand binnenlaten. Dan ben je veilig.
Tijdens de coronajaren, nu zo’n 2 jaar geleden, poogde westerse regeringen dit kluizenaarschap nogal eens op te leggen aan de bevolking. Oude dametjes die een ommetje maakten in Australië kregen een fikse bon. “Begrijpt u dan niet” spraken ze “dat u binnen veilig bent?” Als regeringen in de liberale en vrije westerse wereld dergelijke bevoegdheden kunnen hebben, kunnen we dan wel zeggen dat we echt vrij zijn? De vraag stellen is hem beantwoorden.
Het besef, dat onze vrijheid en onze verantwoordelijkheid niet vanzelfsprekend is, dat er in alle heldhaftigheid voor gevochten is dat vreemde mogendheden hun totalitaire heerschappij over andere volkeren staakten. Gevochten tot de dood aan toe, zoals hier 77 jaar geleden ook gebeurde, hier op landingsgebied Juno, waar ik rustig mijn koffie drink.
Als ik een boodschap mag meegeven. Is het dat we de vlam van de vrijheid weer nieuwe zuurstof toeblazen, opdat ie nog lang kan ronddolen. Blijf kritisch en blijf vrij.
Dit was Jaron, met de vrijheidsboodschap, voor Pitloos Network
