Op Russische staatstelevisie wordt al lang het verhaal verteld dat Rusland in een staat van oorlog verkeerd met het gehele Westen, en dat ze niet enkel met de krijgsmacht van Oekraïne strijden maar met de gehele legermacht van de NAVO. Eerder in de oorlog kon dit worden weggewuifd als Russische propaganda die het thuisfront poogt te overtuigen dat de falende oorlog helemaal niet aan de Russische Krijgsmacht en politiek ligt maar aan het feit dat ze de gehele NAVO een halt toe moeten roepen.
Dit sentiment is echter steeds moeilijker te ontkennen. Nee, Rusland verkeerd niet in een staat van oorlog met de NAVO en nee, er zijn ook geen NAVO-troepen actief aan de frontlinies, maar tot in hoe verre kunnen we elkaar blijven vertellen dat dit sentiment niet waar is wanneer de Krijgsmacht van Oekraïne in alles behalve naam langzamerhand deel worden en interoperabel wordt met de NAVO.
Niet alleen zijn nou de modernste NAVO pantservoertuigen actief aan de frontlinies in Donbas en Zaporizhzhia maar ook voeden de inlichtingendiensten van de NAVO-lidstaten constant, al sinds het begin van de oorlog, informatie aan de Krijgsmacht van Oekraïne. Ook helpt NAVO-personeel met het trainen van personeel en vermoedelijk het plannen van offensieven. Ook moeten we ons afvragen hoelang het duurt voordat de meest moderne gevechtsvliegtuigen goedgekeurd worden voor overdracht aangezien de VS al groen licht heeft gegeven voor het trainen van Oekraïense piloten en ondersteunend personeel met F-16’s.
Het Westen beloopt hiermee een ‘fine line’ in mijn mening, op dit tempo blijft het enige Oekraïense aan een Oekraïense soldaat zijn afkomst. Wanneer komen we op het punt dat je de oorlog in Oost-Europa niet meer anders kan classificeren als een NAVO proxy-oorlog… en hoelang voordat we er opzettelijk of onopzettelijk, goedschiks of kwaadschiks direct in verwikkeld raken. De meest recente escalatie hierin is de goedkeuring en levering van langeafstandsraketten die diep in Russisch gebied kunnen inslaan.
Mocht het ooit tot het punt komen dat de NAVO direct verwikkeld raakt met de oorlog of überhaupt een oorlog met een grootmogendheid dan hebben we hier in Europa een groot probleem, met al deze leveringen aan Oekraïne laten we ons zelf gevaarlijk onbewapend. onze eigen reserves aan Militair apparatuur worden op snel tempo uitgeput en zullen duur en tijdrovend zijn om weer aan te vullen. Ook is de illusie van Westerse onoverwinnelijkheid een groot gevaar, voor de tweede keer in 100 jaar branden de meest geavanceerde Duitse Oorlogstuigen op de Oekraïense steppe. Wat een schok dat Wunderwaffe niet de oplossing is voor alle militaire problemen.
Ik ben geen spreekbuis van het Kremlin, ook ben ik geen voorstander voor Rusland onbezongen haar gang laten gaan. Wel vind ik dat het Westen goed moet nadenken over de consequenties van haar acties, voordat het te laat is. We hebben collectief nog veel werk te doen als we niet met onze broek op onze enkels te grazen genomen willen worden.
[…] De Luipaarden van Abraham, A Challenger apears. […]