In januari 2022 overgoot de Iraanse Tarek S. met voorbedachte rade twee medewerksters van het azc in Sweikhuizen met kokend hete olie, waardoor ze ernstige brandwonden opliepen. Hij werd veroordeeld tot 14 jaar gevangenisstraf voor deze zware mishandeling. Nederland heeft in de afgelopen jaren een toename gezien in meerdere gelijksoortige incidenten door asielzoekers en migrantengroepen die het groeiende culturele verschil en het tekort aan respect en integratie benadrukken. Het verschil in cultuur, tekort aan respect en het falen van inburgeren veroorzaakt wrijving, oplopende spanningen, onrust en de noodzaak voor juridische maatregelen. Maar wat is het verband tussen migratie en de toekomst van Nederland? Die toekomst gaat langzaamaan kapot door de spanningen en wanordelijkheden.
Zo ook de zaak van de 21-jarige Mohamed R., die werd beschuldigd van poging tot doodslag na een steekincident. De rechter in deze zaak gaf een veel mildere straf dan werd geëist. De Officier van Justitie eiste namelijk een gevangenisstraf van drie jaren, waarvan een half jaar voorwaardelijk. De rechter besloot anders. Uiteindelijk kreeg Mohamed R. een enorm milde straf van vier weken achter de tralies.
Recent verkrachtte vier jonge migranten een weerloze dakloze vrouw en zijn door de rechter veroordeeld tot slechts een jaar jeugddetentie. Dit benadrukt de zorgen van velen over hoe dergelijke delicten in de samenleving worden afgehandeld, vooral wanneer het gaat om migranten, die veelal worden goedgepraat en grotendeels genegeerd in het nieuws.
Veiligheid van kinderen in gedrang
Helaas zijn onze kinderen niet veilig. Twee meisjes van 14 werden lastiggevallen door een groep jonge migranten in Berg en Dal. Het eerste meisje voelde zich bedreigd op weg naar school en ging huilend naar huis. Later diezelfde dag gebeurde hetzelfde met haar eveneens 14-jarige zus. De moeder klaagde bij de locatiemanager, die hen niet serieus leek te nemen. “Hoe weet u dat die jongens bij ons vandaan komen?” luidde de reactie toen de moeder van deze meisjes burgerlijk contact probeerde te leggen. Nadat de vader een brief schreef, beloofde de manager meer toezicht. De meisjes hebben hun route uit voorzorg aangepast.
Zo zijn er tientallen tot honderden gelijksoortige verhalen. Deze meisjes zijn verraden door hun land. Het land dat er voor hun mensen zou moeten zijn. Het zooitje politici die hun land aan de leeuwen voert zouden vervolgd moeten worden voor hun misdaden, waaronder volks- en landverraad. Kinderen, vrouwen, en ouderen, de kwetsbare groepen binnen onze samenleving, behoren beschermd en gekoesterd te worden. In plaats daarvan worden ze verraden en als offerlam gezien door de overheid. Berooft van hun ooit veilige en bekende omgeving, nu aan de kant gezet en genegeerd terwijl er kreten om hulp, gepaard met geschreeuw van pijn over onze straten galmt.
Er wordt toegegeven dat ‘sommige’ migranten zorgen voor overlast, waaronder diefstal, geweld, bedreigingen en vernielingen. In 2023 verbleven er enige tijd 98.370 migranten in een opvanglocatie. Hiervan was 9 procent betrokken bij een incident en werd 3 procent verdacht van een strafbaar feit. Informeert Rijksoverheid op hun officiële website. 9 procent van 98.370 is maar liefst 8.853,3. De 3 procent, die dus worden verdacht van een strafbaar feit, is dan ook 2.951,1 en dat zijn behoorlijke getallen.
Rol van de overheid
Het Nederlandse migratiebeleid zou transparant moeten zijn voor het Nederlandse volk. Het Nederlandse volk zou beschermd moeten worden door de Nederlandse wetgeving en haar regering.
In plaats daarvan leiden verschillende steden en regio’s onder gewelddadige incidenten, bedreigingen en overlast, vaak gepleegd door mensen met een migratieachtergrond. Van mishandelingen en seksuele intimidatie tot gewelddadige conflicten met handhavers en zelfs ernstige misdrijven zoals verkrachtingen en doodslag. De vraag is of de samenleving voldoende beschermd wordt en of de juridische maatregelen voldoende zijn om dergelijke overlast in de toekomst te voorkomen.
De Rijksoverheid beweert dat Nederland voor een ‘rechtvaardig, menselijk en effectief asiel- en migratiebeleid’ staat. Op hun website staat dat het kabinet migratie in goede banen wil leiden en meer grip wil krijgen op migratie. Op wie er binnenkomen, mogen blijven en wie er terug zouden moeten. Hoe ze deze vage idealen willen waarmaken maken ze niet bijzonder duidelijk.
Mensen, binnen en buiten de politiek, hebben het graag over hoe zielig zijzelf en anderen zijn. Ze hebben meningen, dromen, ambities en soms zelfs ideeën. Mensen willen zich graag goed voelen en anderen helpen, tenzij de mensen die hulp nodig hebben blijkbaar deel uitmaken van hun eigen volk. Zo blijkt uit de culturele en kwalitatieve achteruitgang van Europa in de afgelopen decennia.
Nederland Laatste
Het is uiteraard erg goedhartig van ons dat wij, als welvarend land, bereid zijn om de minder bedeelden te helpen. Dit betekent natuurlijk niet dat wij ten onder moeten gaan. Er wordt veel geroepen dat wij rijk zijn en de migranten niet en wij ze daarom moeten opvangen, huisvesten, voeden, geld moeten aanbieden en hun cultuur moeten verwelkomen.
Zoals de website van het Bureau van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de Vluchtelingen (UNHCR) mooi op een rijtje zet; ‘Asielzoekers hebben recht op opvang, op onderdak, leefgeld, toegang tot gezondheidszorg, op een advocaat die hen bijstaat in de asielprocedure en toegang tot scholing voor minderjarigen. Asielzoekers in Nederland mogen betaald werk verrichten.’ „Asielzoekers die een verblijfsvergunning toegewezen hebben gekregen hebben recht op huisvesting buiten het AZC.”
Ik zie geen reden om dit te doen. Wij zijn, als Europees of als westers land, niemand iets verschuldigd, op ons eigen volk na. Wij waren ooit een sterk, bloeiend land dat oorlog, honger en overstromingen heeft doorstaan en nu schijnen wij te verdrinken in misplaatste tolerantie en ten onder te gaan aan omvolking.
Achter dichte deuren
De problemen spelen zich lang niet altijd af in de open lucht, ook binnen persoonlijke relaties van mensen met een migratieachtergrond. Er speelt uiteraard ook van alles achter de schermen, en niet ieder slachtoffer is onbekend met de dader.
Bijvoorbeeld in het geval van Rachel Brito die in september 2013 op een gruwelijke manier dood in een auto op in Tilburg werd aangetroffen. Justitie eiste twaalf jaar cel voor Mohamed Al Z. die is veroordeeld voor doodslag. Later kreeg hij te maken met een nieuwe rechtszaak voor een steekpartij die plaatsvond in 2018. Hier werd een celstraf van twee maanden voor geëist.
Intimidatie en geweld
Zo ook de voetballer Mohamed Ihattaren, die werd aangeklaagd voor mishandeling en het uitlokken van bedreiging. Ihattaren, een jonge man die in het verleden te maken heeft gehad met bedreigingen en geweld, werd in verband gebracht met mishandeling van zijn vriendin. De vraag die dit oproept is of de samenleving voldoende middelen heeft om dergelijke situaties effectief aan te pakken. Dit incident roept vragen op omtrent de veiligheid van onze burgers, vooral wanneer deze misdrijven gepaard gaan met opbouwende, onopgeloste spanningen in gemeenschappen met een hoge concentratie aan migranten.
Daarnaast zijn er talloze incidenten van intimidatie en geweld in asielzoekerscentra, zoals het geval in een noodopvang in Utrecht. Daar werden verschillende Syrische meisjes lastiggevallen door een groep mannen uit Afghanistan en Iran. Het incident leidde tot veel bezorgdheid bij andere bewoners van het asielzoekerscentrum, die zich niet langer veilig voelden. De reactie van het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) was het overplaatsen van deze daders, maar velen vragen zich af of dit soort maatregelen werkelijk effect hebben op het voorkomen van toekomstige incidenten. Het verplaatsen van problemen is dan ook niet het oplossen van problemen; het is wegkijken, negeren. Het is iets dat kapot is, zo achtergelaten dat het heel genoeg lijkt, zodat de eerstvolgende die het probeert te gebruiken denkt dat hij het heeft gebroken.
Asielzoekerscentra
De zorgen over de gevolgen voor de samenleving zijn verder versterkt door berichten van overlast veroorzaakt door jonge migranten, zoals de jongeren in Berg en Dal, die de eerder genoemde meisjes van 14 lastig vielen. Het is duidelijk, ouders voelen zich niet serieus genomen en vrezen voor de veiligheid van hun kinderen.
In een artikel, oorspronkelijk gepubliceerd op 25 februari 2022, werd vermeld dat de inmiddels voormalig staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, Eric van der Burg (VVD), in antwoord op Kamervragen schreef dat er in de afgelopen drie maanden (ten tijde van publicatie) 58 bewoners van het azc in Budel door de politierechter zijn veroordeeld. De politie moest in die periode tweehonderd keer in actie komen voor incidenten in het azc, waaronder zeven steekpartijen.
Zorgen om veiligheid
Dit soort incidenten doet de zorgen over de veiligheid van asielzoekerscentra toenemen, zoals blijkt uit recente gevallen in andere regio’s. Hierdoor kwam er eveneens in Elst, een dorp in Gelderland, verzet tegen de komst van een asielzoekerscentrum. De gemeente Rhenen, die zich niet aan de spreidingswet lijkt te houden, wil tot wel 200 migranten huisvesten in de nabijgelegen regio. Dit heeft geleid tot felle protesten van de lokale mensen, die vrezen voor de invloed op de veiligheid en het welzijn van hun gemeenschap. De aanwezigheid van migranten heeft al geleid tot incidenten van bedreigingen in omliggende dorpen, zoals in Leersum, waar ze passagiers op een buslijn bedreigden.
In Leeuwarden is er ook een discussie over de mogelijke opvang van migranten. De gemeente heeft een voorstel gedaan om 450 migranten op te vangen naast de militaire vliegbasis van de koninklijke landmacht. Dit voorstel heeft tot hevige reacties geleid van omwonenden. Geluidsdeskundige Erik Roelofsen toonde ook bezorgdheid nadat hij het geluid mat dat afkomstig was van de vliegbasis. “Het geluid is zo intens dat je niet zomaar een normaal woonklimaat kan creëren.” Burgemeester Sybrand Buma (CDA) verdedigt echter het plan, benadrukkend dat er geen andere geschikte locaties zijn voor de opvang. Zowel het ministerie van Defensie als de omwonenden hebben grote bezwaren tegen opvang en permanente bewoning.
Toekomst
Ondanks de zorgen die door deze incidenten naar voren komen, is de reactie van zowel de politiek als het rechtssysteem vaak gemengd. Terwijl sommige partijen aandringen op strengere maatregelen en meer controle, wijzen anderen op het belang van integratie en het recht van migranten op bescherming.
De gezamenlijke boodschap in beide gevallen is duidelijk. Er is een groeiende bezorgdheid over de veiligheid van onze samenleving, vooral als het gaat om de rechtsstaat en de bescherming van het Nederlandse volk tegen misdrijven gepleegd door migranten. Hoe de samenleving omgaat met deze zorgen en met de effectiviteit van het huidige juridische systeem zullen cruciale kwesties blijven in de toekomst.
Het is essentieel dat de Nederlandse regering én samenleving zich gaan inzetten voor de veiligheid van onze burgers, maar de vraag blijft of de huidige regels, beloftes en maatregelen voldoende zijn om het vertrouwen in het rechtssysteem te herstellen en toekomstige incidenten te voorkomen. Het is tijd voor remigratie en het hervinden en versterken van onze eigen cultuur.